In de eerste jaren dat Annie met Daan getrouwd was, is zij volwassen geworden. Annie is in gaan zien dat een leven met een binnenvetter verstikkend kan zijn en dat het jezelf blijven prikkelen met buitenschoolse activiteiten noodzakelijk is. Zo is Annie de laatste 5 jaren voor hun scheiding verslingerd geraakt aan de tong en handen van haar klarinetleraar. Tom heet hij. Een Belg met een slecht gebit.

Daan was die jaren in de veronderstelling dat er twee muziekles-avonden in de week waren. Er werd inderdaad tweemaal in de week op een fluit geblazen, maar éénmaal op een klarinet. Thuis oefende Annie vlijtig. Daan was dan ook trots op de vooruitgang die Annie boekte. Maar Daan wist niet dat Annie zich tijdens al die oefenuren verbeeldde de fluit van Tom te bespelen, genietend van het smeulende verlangen dat ze zo graag in stand hield.

Annie heeft ook verschillende vriendinnen. Geen vriendinnen met makkelijk kort haar en praktische jassen, maar mooie zelfbewuste exemplaren met zin in het leven. Zin in de toekomst. Zin in avontuur. Maar geen van die vriendinnen weet van Tom. Annie houdt Tom voor zichzelf.